Yoga oefeningen
December is voorbij en de kalender geeft aan dat het alweer half januari is. Ik weet niet waarom maar januari is die maand waarin ‘alles’ voor mij vervelend voelt. Misschien komt het door het begin van een nieuw jaar. Belangrijker is dat ik wil leren van dit gevoel aangezien dit niet de eerste keer in mijn leven is. Als ik aan de afgelopen weken denk merk ik op dat mijn ritme veranderd is. Laat naar bed, uitslapen, geen yoga oefeningen meer in de ochtend, ik onderneem bijna niets meer etc. Op zich niet erg en niet bijzonder, totdat het nieuwe ritme mij in de weg staat.
Die ochtend loop ik van mijn bed naar het terras. Op het terras staat een ‘daybed’ en ik zie tot mijn verbazing dat er maar één kitten op zit. Meestal zit er een hele familie te wachten voor de traditionele ochtend groet, maar vandaag niet. De spelende kittens zijn nergens te bekennen en ik mis hun onderhoudende schouwspel waarin ze elkaar achterna zitten, elkaars staart zo interessant vinden en de meest gekke sprongen maken. Het katje dat er nu zit kijkt eenzaam om zich heen en de blik in de ogen spreekt boekdelen.
Ondanks herhaalde roepen naar zijn moeder, broertjes en zusjes, ze worden niet beantwoord. Hij voelt zich verloren en in de steek gelaten. Ik zat naast hem maar hij kon zich maar niet ontspannen en was zo onrustig. Ik voelde zijn leegte zo goed omdat ik de leegte deze dagen zelf zo goed voelde. De blik veranderd op het moment dat hij een zielige miauw laat horen en deze beantwoord wordt door zijn moeder. Beiden zitten we rechtop en kijken waar het geluid vandaan komt. Dan komt zijn moeder aanlopen gevolgt door de rest van de familie en ze springen allen op het bed. De ogen van de ‘verloren zoon’ sprankelen weer en de moeder kijkt me aan alsof ze me bedankt dat ik op haar kitten paste.
Er zat een belangrijke levensles in deze ochtend die ik herkende toen ik de sprankeling in de ogen van de kitten zag. Ik realiseerde me dat ik de ‘leegte’ in mezelf kon vullen, het was zo simpel. Terug naar de verbinding met mezelf, mijn essentie, mijn veilige basis en weer ’thuis komen’. Ik mocht weer terug naar de gewoonte dat ik elke ochtend mijn yoga oefeningen doe met aansluitend, pranayama en meditatie met mijn mala.
Natuurlijk is het geen probleem om te breken met mijn goede gewoontes. Zolang het tijdelijke breken maar dienstbaar is aan mezelf. Het wordt pas een probleem als de nieuwe gewoontes me niet langer dienen en het in de weg staat tot de verbinding met mezelf.
Frank